بفرما یه نخ سیگار مهمون من

 یک جاهایی آدم فکر میکند کم آورده،پاهایش نایی ندارد،رو دست خورده است عجیب،وقتش را،زندگی اش را صرف آدم اشتباهی ای کرده ک نباید...بعد از آن دیگر آن آدم نمی شود،رفتارهایش ضدو نقیض میشوند،حسود میشود،دلخور میشود،چپ و راست می رود و فحش بارش میکند،از یک طرف دلش قیلی ویلی می رود برای دوست داشتنش،برای ماندنش،برای بودنش... بعد آویزان اورکتش می شود و میگوید:بمان.هه... آدم رفته را چه به ماندن،باید گذاشت محو شود در روزهای آینده،در سالهای متمادی،در قرون بعدش بنشینی یک چای مشت کنار پنجره ی بخار گرفته ی اتاقت بخوری و توی دلت بگویی: «خوب شد که تمام شد» ,قسی,القلب,باید ...ادامه مطلب